Το σημείο πήξης του αποσταγμένου νερού είναι στους 0°C. Στους 4°C είναι η μέγιστη πυκνότητά του.

Επίσης το αλάτι έχει σημείο τήξης (άρα και πήξης) πολύ υψηλότερο του νερού στους 801°C.

Η κίνηση των μορίων του νερού επιβραδύνεται όταν η θερμοκρασία τους πέσει κάτω από τους 0°C. Τότε αρχίζουν να μετατρέπονται σε πάγο, καθώς το νερό γίνεται συμπαγές. Αν σκορπίσουμε αλάτι στο χιόνι ή στον πάγο, κάποια μόρια νερού αντικαθίστανται από τα μόρια του αλατιού. Έτσι λιγότερα μόρια νερού μετατρέπονται σε πάγο και η διαδικασία επιβραδύνεται. Ενώ ο βαθμός πήξης μειώνεται, ο βαθμός τήξης παραμένει αμετάβλητος και ο πάγος λιώνει.

Στα διαλύματα παρατηρείται το φαινόμενο της ταπείνωσης του σημείου πήξης σε σχέση με τον καθαρό διαλύτη. Η πτώση του σημείου πήξης ύστερα από προσθήκη αλατιού οδηγεί στην. ανάγκη χαμηλότερων θερμοκρασιών για τη δημιουργία πάγου και άρα εμποδίζει την πήξη του νερού.