Τα άστρα που είναι πιο κοντά στον ορίζοντα μοιάζουν να τρεμοπαίζουν εντονότερα από αυτά που είναι ψηλά στον ουρανό. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στο ότι το φως τους επηρεάζεται από τη γήινη ατμόσφαιρα. Όταν ένα άστρο βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα, το φως του πρέπει να διαπεράσει ένα πιο παχύ στρώμα αέρα απ’ ό,τι το φως άλλων αστεριών, που βρίσκονται ψηλά στον ουρανό, με αποτέλεσμα να υπόκειται σε περισσότερες διαθλάσεις.

Οι αστρονόμοι εγκαθιστούν τα μεγάλα επίγεια τηλεσκόπια, στις κορυφές ψηλών βουνών, ώστε το φως των άστρων να επηρεάζεται όσο το δυνατόν λιγότερο από τις αναταράξεις τον ατμοσφαιρικού αέρα. Όταν το φως ενός άστρου διασχίζει την ατμόσφαιρα, συναντάει φυσαλίδες ψυχρού ή θερμού αέρα, οι οποίες λόγω των αναταράξεων μετακινούνται συνεχώς. Οι φυσαλίδες λειτουργούν σαν μικροί φακοί, διαθλώντας το φως προς διαφορετικές διευθύνσεις, με αποτέλεσμα να νομίζουμε ότι το άστρο «τρεμοσβήνει».